คนส่วนใหญ่รู้จักภูเก็ตเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แล้วทำไมพวกเขาจะต้องรู้จักภูเก็ตด้วยล่ะ? เพราะภูเก็ตมีความสำคัญกับโลกภายนอก และมีความสำคัญในภาพรวมน้อยมากแล้วทำไมพวกเขาจะต้องรู้จักภูเก็ตด้วยล่ะ แต่บางครั้งภูเก็ตก็มีความสำคัญเกินขอบเขตที่กำหนดไว้ ภูเก็ตมีอยู่บนแผนที่มานานแล้ว และมีเรื่องราวในอดีตเกิดขึ้นมากมาย

การผลิตดีบุก

Tin Production cr: Museum Thailand

โดยทั่วไปแล้ว เมื่อผู้คนนึกถึงการทำเหมือง พวกเขามักจะนึกถึงภาพในจินตนาการของเหมืองเปิดขนาดใหญ่ในจีน หรืออเมริกาใต้ หรือบางทีอาจเป็นเหมืองถ่านหินใต้ดินที่แผ่กิ่งก้านสาขาออกไป อย่างไรก็ตาม การขุดแร่ดีบุกเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดความเจริญทางเศรษฐกิจครั้งแรกในจังหวัดภูเก็ต เมื่อมีการค้นพบแร่ดีบุกจำนวนมากประกอบกับความต้องการโลหะจำนวนมหาศาล อุตสาหกรรมดังกล่าวก็ระเบิดขึ้นบนเกาะในศตวรรษที่ 18 มันคือรูปแบบของการตื่นทองในภูเก็ตที่มีผู้อพยพชาวจีนหลายพันคนแห่กันมาที่นี่เพื่อทำงานหนักในเหมืองแร่ดีบุก 

แหล่งน้ำเกือบทุกแห่งในภูเก็ตเป็นบ่อแร่ดีบุกที่ถูกถมเอาไว้ ทางน้ำรอบโครงการ ลากูน่า รีสอร์ท ในเชิงทะเล ก่อนหน้านี้เคยเป็นพื้นที่รกร้างที่น่ารังเกียจ และมีมลพิษที่เกิดขึ้นจากหางแร่ ในความเป็นจริง เมื่อการทำเหมืองมีความคล่องตัว และการผลิตเพิ่มขึ้น ครั้งหนึ่งภูเก็ตเคยเป็นผู้ผลิตดีบุกรายใหญ่ที่สุดในโลก 

สัตว์ป่า

แม้ว่าในสภาพปัจจุบันของจังหวัดภูเก็ตจะถูกตัดไม้ทำลายป่า และถูกทิ้งร้าง (นี่เป็นการพูดเปรียบเทียบ) คุณก็สามารถจินตนาการได้อย่างง่ายดายว่าครั้งหนึ่งภูเก็ตเคยเป็นเช่นไร เกาะนี้ปกคลุมไปด้วยป่าหนาทึบที่แทบจะทะลุผ่านไม่ได้ และเต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตทุกขนาด ป่าแห่งนี้ยังมีเสือ เสือดาว เสือดำ หมีดำเอเชีย ละมั่ง ละมั่ง หมูป่า กวาง ช้าง หรือแม้แต่แรด 

ครั้งหนึ่ง ช้างป่าถูกล่ามโซ่ในจังหวัดภูเก็ตเพื่อส่งออกไปยังอินเดียซึ่งพวกมันถูกใช้ในสงคราม และใช้ทำงาน พวกมันถูกบรรทุกลงเรือ ณ ป่าคลอกที่เป็นสถานที่ในปัจจุบัน เพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันตกใจในระหว่างการเดินทาง และทำให้เรือเสียหาย พวกเขาได้รับอาหารจากต้นกัญชาป่า

 

อาหาร

ดังที่ได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าภูเก็ตมีผู้อพยพชาวจีนจำนวนมากมาตั้งถิ่นฐานที่นี่ในช่วง 15 ปีที่ผ่านมา พวกเขาอยู่ร่วมกับคนไทยในท้องถิ่น และมีวัฒนธรรมลูกผสมที่เรียกว่าเปอรานากัน หรือช่องแคบจีนหมายถึงช่องแคบมะละกา 

mee hokien Cr: ketwarin05.wordpress.com

ในประเทศไทย ประเพณีการทำอาหารมีความสำคัญอย่างยิ่ง  และในจังหวัดภูเก็ตก็เช่นกัน ตลอดหลาย 10 ปีที่ผ่านมา เราสามารถพบเห็นอิทธิพลของชาวจีนได้จากวิธีการทำอาหารที่ไม่เหมือนใครซึ่งเราสามารถพบเห็นได้บนเกาะ อาหารบางจานที่มีรากฐานมาจากภูเก็ต ได้แก่ หมี่ฮกเกี้ยน (ผัดหมี่เหลือง) แกงเพชรยาง (แกงเป็ดหวานใส่สับปะรด และองุ่น) และหมูฮ้อง (หมูสามชั้นตุ๋น โป๊ยกั๊ก ซอสถั่วเหลือง และอื่น ๆ อีกมากมาย) ประวัติศาสตร์การทำอาหารของเกาะนี้ยาวนานมากจน UNESCO กำหนดให้เป็นเมืองสร้างสรรค์แห่งการทำอาหาร ซึ่งเป็นหนึ่งใน 17 แห่งของโลก

เศรษฐกิจ

Phuket beach Cr: phuket.airportthai.co.th

แม้ว่าเกาะภูเก็ตจะมีพื้นที่เพียง 543 ตารางกิโลเมตร แต่เศรษฐกิจของเกาะนี้คิดเป็นสัดส่วนประมาณ 14% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (GDP) ทั้งหมดของประเทศ ในขณะที่อุตสาหกรรมต่าง ๆ เช่น การเกษตร การประมง และการทำอาหารดังกล่าวข้างต้น (ซึ่งมีรายงานว่าก่อให้เกิดมูลค่าสูงถึง 3.6 พันล้านล้านบาท) ถือเป็นส่วนหนึ่งของผลผลิตทางเศรษฐกิจของเกาะ และอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวกลับถูกบดบังทั้งหมด บางปีมีผู้มาเยือนภูเก็ตเกือบ 10 ล้านคนซึ่งสามารถสร้างรายได้สูงถึง 3.85 แสนล้านบาท นอกจากจังหวัดกรุงเทพ ฯ แล้ว ภูเก็ตมีรายได้ต่อหัวสูงที่สุดในประเทศไทย